Jean Giraud-Moebius

Ο Jean Giraud απολαμβάνει μια από τις πιο ενδιαφέρουσες ζωές στην ιστορία των κόμικς, βιώνοντας δύο εκπληκτικές παράλληλες προσωπικότητες. Υπογράφοντας με το πραγματικό του όνομα, είναι ο σχεδιαστής της θρυλικής σειράς γουέστερν κόμικς Blueberry, ενώ υπογράφοντας με το ψευδώνυμο Moebius, κατατάσσεται στους πιο καινοτόμους καλλιτέχνες του 20ού αιώνα.

Ο Giraud ξεκίνησε να σχεδιάζει τα πρώτα του κόμικς με σημείο αναφοράς την Άγρια Δύση (Frank et Jérémie, Sitting-Bull, Fripounet et Marisette, Âmes Vaillantes και Coeurs Vaillants) στα μέσα της δεκαετίας του ’50. Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στην Αλγερία, όπου και συμμετείχε στο στρατιωτικό περιοδικό '5/5 Forces Françaises'. Όταν επέστρεψε, έμαθε αρκετά από τα μυστικά του επαγγέλματος από τον Jijé, με τον οποίο συνεργάστηκε ως βοηθός για το 'La route de Coronado', ένα επεισόδιο της γουέστερν σειράς κόμικς 'Jerry Spring' για λογαριασμό του περιοδικού Spirou. Επίσης συνεργάστηκε με τον Jean-Claude Mézières στο 'L'Histoire des Civilisations' για λογαριασμό της εταιρείας Hachette, την περίοδο 1961-62.

Όταν ο Jean-Michel Charlier πρότεινε στον Jijé ένα σενάριο για μια νέα σειρά γουέστερν κόμικς, ο Jijé πρότεινε τον Giraud ως καταλληλότερο καλλιτέχνη και έτσι γεννήθηκε ο 'Blueberry'. Η πρώτη ιστορία της σειράς, με τίτλο 'Fort Navajo', έκανε την εμφάνισή της το 1963 στο περιοδικό Pilote. Το 'Blueberry' έγινε σύντομα ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους των ευρωπαϊκών κόμικς. Τα επόμενα χρόνια πολλά νέα κεφάλαια προστέθηκαν στην σειρά, χωρίς όμως πάντα τη συμμετοχή του Giraud.

Στα τέλη της δεκαετίας του ’60, ο Giraud άρχισε να διαμορφώνει μια δεύτερη, πιο πειραματική καλλιτεχνική προσωπικότητα, χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο Moebius. Παράλληλα συνέχισε να υπογράφει με το πραγματικό του όνομα τη δουλειά του για τις συνέχειες του Blueberry, καθώς και για το νέο χαρακτήρα 'Jim Cutlass', που δημιούργησε μαζί με τον Charlier για λογαριασμό του περιοδικού Pilote το 1976.

Ο Giraud χρησιμοποίησε για πρώτη φορά το Moebius το 1963 για μια σειρά μικρών ιστοριών που εκδίδονταν από το περιοδικό Hara-Kiri. Στα χρόνια που ακολούθησαν ο Moebius έγινε παγκοσμίως γνωστός χάρη στην ξεχωριστή καλλιτεχνική του τεχνοτροπία και τη δουλειά του πάνω στην επιστημονική φαντασία και το ερωτικό στοιχείο. Έχει κερδίσει ευρεία εκτίμηση και θαυμασμό χάρη τόσο στις συνεργασίες του με τον Alejandro Jodorowsky, όσο και στις πολυάριθμες συμμετοχές του στο περιοδικό Métal Hurlant. Στη συνέχεια, ο Moebius συμμετείχε στο L'Écho des Savanes με το 'Cauchemar Blanc', στο Éditions du Fromage με το 'Le Bandard Fou', και στο Pilote με το 'L'Homme est-il Bon?'.

Το 1975, μαζί με τους Jean-Pierre Dionnet, Philippe Druillet και Bernard Farkas, υπήρξε συνιδρυτής των εκδόσεων Les Humanoïdes Associés και του περιοδικού Métal Hurlant, το οποίο τελικά θα αποτελέσει έναν από τους σημαντικότερους σταθμούς στην ιστορία των κόμικς. Από τότε ο Moebius και ο Jodorowsky χαρακτηρίστηκαν ως δάσκαλοι-αυθεντίες της επιστημονικής φαντασίας και κλήθηκαν έκτοτε να βοηθήσουν στη δημιουργία πολλών γνωστών ταινιών επιστημονικής φαντασίας, όπως το Dune, το Alien, το Masters of the Universe και το Tron.

Ορισμένες από τις δουλειές του για το Métal Hurlant ήταν τα 'Le Garage Hermétique', 'The Long Tomorrow', 'Double Évasion' και 'Citadelle Aveugle'. Μαζί με τον Jodorowsky δημιούργησε τον φουτουριστικό ντετέκτιβ 'John Difool' το 1980. Ύστερα από την έκδοση έξι τόμων, ο Moebius παρέδωσε τη σκυτάλη του σχεδιασμού της σειράς αυτής στον μαθητή του, Zoran Janjetov.

Από το 1983. ο Moebius ασχολήθηκε ενεργά και με την εμπορική αξιοποίηση των έργων του. Υπήρξε συνιδρυτής της εταιρείας Aedena και εγκαταστάθηκε στο Λος Άντζελες. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στις ΗΠΑ, είδε το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς του να εκδίδεται από την Marvel και σχεδίασε μια ιστορία με τον 'Silver Surfer' σε σενάριο του Stan Lee.

Το 1989 επέστρεψε στην Ευρώπη, όπου ξεκίνησε τη συνεργασία του με το περιοδικό À Suivre. Εκτός από τα σενάρια για το 'Jim Cutlass', τα οποία υπέγραφε με το πραγματικό του όνομα, άρχισε να δημιουργεί το 'Le Monde d'Edena', μια σειρά η αρχική ιδέα της οποίας προήλθε από το 'Sur l'Étoile', ένα ολιγοσέλιδο διαφημιστικό κόμικ της Citroen του 1963. Το 1992, συνεργάστηκε και πάλι με τον Jodorowsky για το graphic novel 'Le Coeur Couronné', το οποίο συνεχίστηκε στη σειρά 'La Folle du Sacré-Coeur'. Το 1994 ξεκίνησε μια νέα προσέγγιση του Little Nemo του Winsor McCay, σε σχέδιο του Bruno Marchand. Πραγματοποίησε συμμετοχές σε πολλά ομαδικά project και έγραψε το σενάριο του 'Icaro' για λογαριασμό του ιαπωνικού περιοδικού Morning, με σχεδιαστή τον Jiro Taniguchi.